Radiografia cyfrowa
Pod tym pojęciem kryją się wszystkie urządzenia i techniki rentgenowskie, w których obraz jest uwidaczniany za pomocą cyfrowego systemu odbioru obrazu. Zdjęcie otrzymujemy na monitorze komputera.
Obecnie w formacie cyfrowym możemy otrzymać zdjęcia w większości projekcji. W stomatologii są to m. in zdjęcia panoramiczne, cefalometryczne, zgryzowe, skrzydłowo-zgryzowe i zębowe.
Zdjęcie zębowe
Najpopularniejszym zdjęciem uzyskiwanym w formacie cyfrowym, jest pojedyncze zdjęcie zębowe – potocznie zwane radiowizjografią (RVG). Zdjęcie pojawia się na monitorze komputera natychmiast po wykonaniu ekspozycji.
Obraz może być obrabiany za pomocą odpowiednich programów, dzięki czemu uzyskujemy zdjęcia wysokiej jakości.
Radiografia cyfrowa pozwoliła na znaczne zmniejszenie stosowanych dawek promieniowania jonizującego w celu uzyskania wartościowych obrazów. Wykonanie zdjęcia RVG wymaga użycia 10 – krotnie mniejszej dawki promieniowania niż w przypadku RTG. Oznacza to, że ok. 10 zdjęć zębowych wykonanych technikami radiografii cyfrowej ma równoważną dawkę promieniowania jak jedno zdjęcie analogowe.
Zdjęcie pantomograficzne
Jest to technika radiologiczna używana w celu otrzymania pojedynczego zdjęcia struktur twarzy, na którym uwidoczniona jest szczęka, żuchwa, łuki zębowe i tkanki je otaczające. Zdjęcie panoramiczne jest zdjęciem zewnątrzustnym, najczęściej wykonywanym w pozycji stojącej, a źródło promieniowania obraca się dookoła głowy. Pantomografię stosujemy jako wstępne badanie rtg, które może dostarczyć nam wielu informacji o uzębieniu i tkankach je otaczających. Pomaga ocenić, czy istnieje potrzeba wykonania zdjęć w innych projekcjach.
Zdjęcie cefalometryczne
Zdjęcie cefalometryczne zwane potocznie „cefalo” lub „tele” jest to zdjęcie rentgenowskie boczne czaszki. Zdjęcie to uwidacznia kości jak również tkanki miękkie twarzy, zatoki przynosowe i podniebienie twarde. W stomatologii zdjęcia cefalometryczne wykorzystujemy przede wszystkim w ortodoncji. Wykonuje się je według standardowych projekcji (są zdjęciami powtarzalnymi), które służą do oceny wzrostu kostnego i specjalistycznych pomiarów. W celu wykonania rzetelnej diagnostyki i prawidłowego planu leczenia ortodontycznego takie zdjęcie jest niezbędne. Służy ono również jako dokumentacja ze stanu przed leczeniem oraz po leczeniu.
Wykonanie zdjęcia cefalometrycznego jest zupełnie bezpieczne i bezbolesne. Dzięki zastosowaniu sprzętu cyfrowego oraz odpowiedniego oprogramowania możliwa jest redukcja dawki promieniowania do niezbędnego minimum przy jednoczesnym zachowaniu najwyższej jakości obrazu.
Tomografia wiązki stożkowej (CBCT)
Standardowa tomografia komputerowa (CT) jest badaniem wykorzystującym promieniowanie rtg przy pomocy którego uzyskujemy obraz nieporównywalny z żadnym innym obrazem radiologicznym. Technika ta została ogłoszona w 1972 roku przez Godfrey’a Hounsfileld’a i określona jako komputerowe osiowe skanowanie poprzeczne. Od tego czasu TK miała wiele nazw: komputerowa tomografia osiowa (computed axial tomography CAT), komputerowa tomografia rekonstrukcyjna, komputerowe skanowanie tomograficzne oraz tomografia osiowa. Obecnie powszechnie stosuje się nazwę tomografia komputerowa TK.
Badanie to wykorzystuje źródło promieniowania rtg obracające się wokół pacjenta. Generuje ono skolimowaną wiązkę, która po przejściu przez obiekt naświetlany trafia na szereg detektorów przesyłających sygnał do komputera. Po skomplikowanej analizie danych przekazywanych z różnych projekcji uzyskuje się przekroje 2D, które można następnie przetwarzać na obrazy 3D. Tomografia daje możliwość obrazowania wielopłaszczyznowego, czyli dane z jednego badania można przeglądać jako przekroje osiowe, czołowe i strzałkowe.
Bardzo ważną i cenną cechą TK jest obrazowanie zarówno tkanek miękkich jak i kości. Żadne inne badanie dodatkowe nie daje takiej możliwości.
CBCT jest szybszą i bezpieczniejszą odmianą konwencjonalnej TK stworzoną dla stomatologii. Zastosowanie promieniowania w postaci wiązki stożkowej umożliwiło obrazowanie twarzoczaszki w trakcie tylko jednego obrotu źródła promieniowania. Skutkuje to mniejszą dawką promieniowania w porównaniu z tomografią spiralną oraz znacznym skróceniem czasu badania. Dane uzyskane w trakcie jednego obrotu lampy w czasie krótszym niż minuta pozwalają uzyskać obrazy, które do tej pory wymagały wykonania wielu zdjęć radiologicznych. Jedno badanie CBCT zastępuje zdjęcia zębowe, panoramiczne, cefalometryczne, zgryzowe oraz stawu skroniowo – żuchwowego. Badanie TK jest całkowicie bezbolesne.
Leave a comment